Aan het einde van de zomer van 2021 is het tijd voor de rotsklim module van de berggidsenopleiding. In kleine groepen (3-4 per opleider) gaan we een week op pad in het Wilder Kaiser gebergte. Het leerdoel van de week is het begeleiden van klanten op rotsroutes. Steile technische beklimmingen maar ook graten en makkelijker terrein komen aan bod. Daarnaast wordt de nodige theorie behandeld.
Voorafgaand aan de opleidingsweek staan een paar voorbereidingstochten op de planning. Deze onderneem ik samen met Frank en Fabian. Beide heren nemen ook deel aan de opleiding. We kiezen tochten waarvan we denken dat we ze ook in de opleiding moeten doen of waarvan we denken dat we er onderweg de nodige vaardigheden kunnen oefenen.
We kiezen een steile route (boven) om een gevoel te krijgen voor de rots en moeilijkheidswaardering in het gebied. Een minder steile route (onder) doen we om te oefenen met het gidsen en snel te bewegen in makkelijk terrein.
De eerste dag van de opleiding beginnen we rustig aan met de voeten op de grond. We oefenen het bouwen van standplaatsen, korttouw techniek en abseilmethoden. Dit is voor niemand nieuw maar voor de opleider (Peter) is het handig dat iedereen met de neus dezelfde kant op staat. Zo beginnen we met de juiste basis en krijgt hij een idee van onze vaardigheden zonder dat we al ergens halverwege een rotswand hangen.
De volgende dag is het tijd voor de eerste echte tocht. De Fleischbank Noordgraat met erna de overschrijding van de Totenkirchl. Deze tocht is uitermate geschikt om te oefenen met de korttouw techniek. Ik ben als eerste aan de beurt en moet de hele beklimming van de noordgraat gidsen. We gidsen per persoon lange stukken zodat we er lekker in kunnen komen.
Zoals altijd moet ik er inderdaad even inkomen. Als gids moet je hard werken. De klant moet in een gestaag tempo kunnen klimmen. Dit betekent dat jij continu aan het versnellen en het zekeren bent om dit mogelijk te maken. Het eerste stuk van de route gaat niet top. Te veel kleding aan, te veel touw om mijn nek en te veel touw in mijn handen. Naar mate we hoger komen gaat het beter. Ik krijg tips van Peter en begin zelf ook handigheidjes te vinden.
Een paar dagen staan in het teken van theorie. Een deel wordt door de opleiders zelf gegeven zoals de onderwerpen kort touw, klettersteig en standplaatsbouw. Voor andere onderwerpen zijn externe experts uitgenodigd. Zij geven lezingen over EHBBO, bedrijfsvoering en recht. De EHBBO is bijzonder interessant en praktijkgericht. Dit wordt gegeven door een berggids/bergredder/dokter. Wat deze les memorabel maakt is dat veel van de behandelde casussen mensen uit de klas betreft. Dit brengt het erg dichtbij en neemt het 'dat gebeurt mij toch niet' gevoel goed weg.
Het mooie van deze opleiding is dat je les krijgt van experts in ieder vakgebied over een onderwerp wat je interesseert. Het voelt als een verdiend voorrecht om hier aan deel te nemen.
Het is tijd voor de eerste steile wandbeklimming. De Neue Ostwand op de Cristaturm. Een klassieker. De moeilijkste lengte bevindt zich onderin. In de topo wordt deze gewaardeerd met een 7 (6c). Ik wil graag bewijzen dat ik fatsoenlijk kan klimmen maar ben ook zenuwachtig om zo'n lastige lengte voor te klimmen terwijl de opleider toekijkt. Toch bied ik aan als eerste voorop te gaan. Halverwege de lengte heb ik al spijt van deze keuze. Het is veel moeilijker dan ik verwacht had, de haken zijn niet echt handig geboord en de crux is nat.
Boven aangekomen ben ik toch snel blij met de keuze. De opleider komt boven en geeft toe dat hij met het mes tussen de tanden geklommen heeft. Hij waardeert de route eerder op een 8- (7a). Daar kan ik zeer tevreden mee zijn en ik hoef voor de rest van de week niet meer te bewijzen dat ik het niveau aan kan.
Na een intensieve klimdag volgt een ontspannen dag in de klimhal. Hier kunnen we in een gecontroleerde omgeving en in een korte tijd veel verschillende technieken oefenen. Onder andere afdalen met een slachtoffer in een multi-pitch, afzekeren van een traverse, wederom standplaatsbouw en lesgeven komen aan bod.
Op de examendag is het tijd om precies deze Einmannbergetechnik in het echt te laten zien. De techniek die ik in de klimhal meerdere malen foutloos uitgevoerd heb. Daar stond ik echter altijd links van de stand. Tijdens het examen rechts. Helemaal in de war. Wat resulteert in het vergeten dicht te draaien van een belangrijke karabiner. Ik mag dus later terugkomen voor een herexamen. Gewapend met nieuwe ball-locks lukt het deze keer wel. Hiermee is dus deze rotsklim module afgesloten.
